از روش های تشخیصی این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• معاینه فیزیکی بیضه ها و کیسه ی بیضه: بخصوص لمس دقیق بیضه ها از جهت احتمال پارگی لایه ی پوشاننده بیضه.
• سونوگرافی بیضه ها: جهت بررسی خونریزی های داخلی کیسه ی بیضه و یا داخل نسج بیضه.
• جراحی تشخیصی: در این روش علاوه بر مشاهده و معاینه مستقیم بافت بیضه، در صورت لزوم اقدام جراحی لازمه نیز انجام می گردد.

در صورتی که آسیب وارد شده بر بیضه کم باشد و بخصوص پارگی لایه پوشاننده نسج بیضه اتفاق نیافتاده باشد با استفاده از روش هایی نظیر خودداری از انجام دادن فعالیت های سنگین، استفاده از کمپرس یخ بروی کیسه ی بیضه، مصرف مسکن برای کاهش درد و التهاب، مصرف آنتی بیوتیک به منظور جلوگیری از بروز عفونت می‌توان بیمار را درمان کرد و از عوارض آن جلوگیری کرد.

در صورتی که ضربه وارده شده به بیضه بسیار شدید باشد جراح، کیسه بیضه را به منظور بخیه زدن پوشش روی بیضه باز می‌کند. ممکن است در حین جراحی بخشی از بیضه یا گاهی تمام آن برداشته شود.