هر گونه تنگی در حالب به منزله فشار به کلیه می‌باشد و لذا هرگونه انسداد حالب جزء عمل‌های اورژانس است.

تنگی محل اتصال حالب به لگنچه کلیه (UPJO) شایع‌ترین علت انسداد مادرزادی حالب است که در آن، محل اتصال حالب به کلیه دچار تنگی یا انسداد می‌شود و در نتیجه، سرعت جریان خروج ادرار از کلیه به درون حالب کاهش پیدا می‌کند و باعث اتساع کلیه‌ ها و در نتیجه آسیب آنها می شود.

این بیماری بیشتر در کودکان اتفاق می‌افتد. این عارضه در کلیه چپ و نوزاد پسر بیشتر می‌باشد و در مواردی ممکن است دو طرفه باشد. گاها تنگی در زمان تولد وجود ندارد و با افزیش سن در دوران بلوغ پیدا می‌شود. عمده این موارد به دلیل تغییرات آناتومیک موقعیت عروق کلیه نسبت به محل اتصال حالب به لگنچه می باشد..

علت بروز بیماری تنگی محل اتصال لگنچه به حالب

این بیماری به دو صورت مادرزادی و اکتسابی ظاهر می‌شود. در موارد مادرزادی اغلب هنگامی تشخیص داده می‌شود که کودک در رحم در حال رشد می‌باشد.

در موارد اکتسابی، اثر فشاری یک رگ خونی غیرطبیعی بر روی حالب و یا درمان‌هایی که برای رفع انسداد ناشی از سنگ انجام شده ( چه جراحی باز و چه جراحی های بسته ) و نیز هرگونه دستکاری سیستم ادراری می توانند با ایجاد بافت فیبروز در ناحیه اتصال حالب به لگنچه همراه باشند.

علائم بیماری تنگی محل اتصال لگنچه به حالب

تنگی مادرزادی محل اتصال حالب به لگنچه اکثراً بی علامت است و در سونوگرافی قبل از تولد تشخیص داده می‌شود. سایر علائم که مربوط به بعد از تولد می‌گردد شامل موارد زیر است :

نحوه تشخیص بیماری تنگی محل اتصال لگنچه به حالب

خوشبختانه با انجام سونوگرافی در دوره حاملگی این تنگی خیلی به آسانی و راحتی قابل تشخیص می‌باشد. لذا پزشک و مادر می‌توانند با تشخیص و درمان به موقع این تنگی، از آسیب به کلیه جنین جلوگیری کنند. در برخی از موارد ممکن است علائم تنگی محل اتصال حالب به لگنچه کلیه تا بعد از تولد نوزاد نیز مشخص نشود. در زیر لیست آزمایش‌هایی که معمولاً برای تشخیص این مشکلات بعد از تولد نوزاد استفاده می‌شود آمده است:
سرطان مثانه

درمان بیماری تنگی محل اتصال لگنچه به حالب

در صورتی که مشکل تنگی محل اتصال حالب به کلیه در کودک شدید باشد، ممکن است در همان اوایل زندگی خود به عمل جراحی نیاز پیدا کند. انواع روش جراحی تنگی حالب عبارتند از :

در این روش نیاز به ایجاد برش در جدار شکم نیست و توسط دستگاهی، از طریق مجرای ادراری وارد حالب شده، توسط بالن یا کوتر محل تنگی متسع یا باز می‌شود. بعد از پایان عمل جراحی ممکن است تا مدتی که ناحیه محل جراحی بهبود پیدا کند، یک لوله باریک به نام استنت برای تخلیه ادرار از کلیه در بدن بیمار قرار داده شود. علاوه بر آن ممکن است به یک لوله نفروستومی نیز برای مدت کوتاهی بعد از عمل جراحی نیاز باشد که وظیفه ی آن خارج سازی ادرار از طریق پوست می‌باشد. نکته دارای اهمیت این است که بدانیم پس از انجام جراحی باید با روشهای تصویر برداری مطمئن شویم که جراحی انجام شده مفید بوده و انسداد برطرف شده است. گاها با فاصله زمانی ممکن است انسداد مجددا دوباره ایجاد شود، لذا بررسی‌های طولانی مدت نیز گاها لازم هستند.