غدد فوق کلیه یا آدرنال ارگان های کوچک بر روی کلیه ها هستند که دارای یک بخش بیرونى بنام کورتکس و بخش مرکزى که مدولا نامیده می شود هستند. بخش بیرونی تولید هورمون های استروئیدی و بخش مرکزی تولید هورمون های اپی نفرین (آدرنالین) و نور اپی نفرین (نور آدرنالین) را بر عهده دارد. هر دو دسته ی هورمون های نام برده شده اهمیت حیاتی دارند و در صورت برداشته شدن و یا آسیب دو طرفه غدد فوق کلیه شخص قادر به ادامه حیات نخواهد بود مگر اینکه هورمون ها به صورت داروهای جایگزین گردند.

   تومورهای غده فوق کلیه می توانند خوشخیم یا بدخیم باشند. همچنین این تومورها ممکن است موجب اختلال عملکردی هرمون های مربوطه شوند که در آن صورت بیمار با علایم مربوط به اختلال هورمونی مراجعه می کند. همچنین ممکن است این توده ها از لحاظ عملکردی غیرفعال باشند که در این صورت به صورت اتفاقی در تصویر برداری هایی که به دلیل درد پهلو و یا دلایل دیگر انجام میشود تشخیص داده می شود. طبق آمار، اکثر توده های غدد فوق کلیه غیر فعال و خوشخیم هستند و به درمان خاصی نیاز ندارد. اما اگر توده ذکر شده دارای عملکرد باشد و یا بدخیم تشخیص داده شود نیاز به درمان دارد که در اکثر مواقع این درمان، جراحی می باشد.

   سرطان غده فوق کلیه جز سرطان های نادر، اغلب تهاجمی و خوشبختانه غیر شایع می باشد که مانند بسیاری از سرطان های دیگر، اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، قابل درمان می باشد.