دیواره شکم، از چند لایه ی عضلات و غلاف های غضلانی محکم تشکیل شده است. اگر در هر قسمتی از این جدار، ضعف عضلانی ایجاد شود، قسمتی از احشاء داخل شکم از آن قسمت به همراه پرده صفاقی که آنرا پوشانده به خارج محوطه ی شکم در ناحیه زیر پوست رانده شده و فتق ایجاد می‌شود، که مشخصه ظاهری آن ایجاد برآمدگی در زیر پوست در آن ناحیه می‌باشد.

فتق ها تقریبا در هر قسمتی از شکم می‌توانند به وجود آیند ولی شایع ترین محل آن نواحی اینگوئینال دوطرف ( قسمت پایین شکم بلافاصله بالای کشاله ران دو طرف ) است که به آن فتق اینگوئینال یا فتق مغبنی گویند. علت اینکه فتق در این ناحیه شایع‌تر است اینست که این ناحیه از جدار شکم نسبت به نواحی دیگر جدار ضعیفتری دارد.

برای توضیح ضعف عظلانی در این ناحیه لازم است بدانید که بیضه ها در دوران جنینی در داخل شکم قرار دارند و در اواخر دوران جنینی در ناحیه فوق از جدار شکم عبور می‌کنند و وارد کیسه بیضه می‌شوند. بنابراین در مسیر عضلات جدار شکم تونلی درست می‌کنند که به آن کانال اینگوئینال گفته می‌شود.

محتویات داخل شکم گاها در مسیر کانال مذبور بیرون می‌زند و حتی ممکن است در همین مسیر تا کیسه بیضه نیز بیایند. به این فرم از فتق، فتق اینگوئینال غیر مستقیم گفته می‌شود. همچنین کف این کانال نیز ضعیف‌تر از سایر مناطق جدار شکم می‌باشد و در صورتی که احشای شکمی از آن ناحیه بیرون بزند به آن فتق اینگوئینال غیر مستقیم اطلاق می‌گردد.